- kłótliwość
- kłótliwość {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. kłótliwośćści, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od przym. kłótliwy w zn. 1.: Kłótliwość niektórych kobiet. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kłótliwość
Look at other dictionaries:
kłótliwość — ż V, DCMs. kłótliwośćści, blm rzecz. od kłótliwy (zwykle w zn. 1) Wrodzona kłótliwość … Słownik języka polskiego
warchoł — m IV, DB. a, Ms. warchołole; lm M. y, DB. ów «człowiek łamiący prawo, zakłócający spokój, wywołujący przez swą kłótliwość i samowolę zamęt, zamieszanie; awanturnik, wichrzyciel» Mieć usposobienie warchoła … Słownik języka polskiego
